Ik voelde me een sulletje, of eigenlijk een sculletje, refererend aan de roeivariant die ik gisteren beoefende, scullen. In onze trainings-Liteboat dinsdag 3 augustus dan eindelijk de eerste meters gemaakt midden in het fraaiste decor dat je je kunt wensen, het rustige, verlaten Veerse meer bij zonsondergang. Alleen had ik daar helaas de eerste 45 minuten weinig oog voor, want mijn instructeur Baron Kees van Kattendijke drilde mij door de eerste beginselen van het scullen. En zoals hij al schreef op Roei.nl, de enige overeenkomsten tussen sloeproeien en scullen zijn stuurboord en bakboord. Dus heel veel afleren en heel veel bijleren. Ik kan je verklappen, dat is heel veel. En hoe ouder je bent, hoe makkelijker dat gaat, zoals je weet :-).
Maar goed, als aanhouder wil je perse kunnen wat de Baron, in mijn ogen al een volleerd sculler, al heeft geleerd. En zo kwamen er steeds vaker slagen uit mijn lichaam die goed aanvoelden, maar die gelijk, als Kees mee ging roeien, leidden tot overmoed. Gelukkig niet gevolgd door een val, want zo stabiel is de Liteboat wel. Ik durfde zo nu en dan zelfs te genieten van de omgeving, van het bijna kristalheldere water en de steeds verder zakkende zomerzon. Mijn gedachten gingen even terug naar de verkopers op straat in Marokko en Egypte, die met een brede glimlach en ontblote, vergeelde rokers-tanden “Allemachtig Prachtig” riepen, als ze hoorden dat je een Ollander was. En Allemachtig Prachtig was het op het Veerse meer. Dank Kees voor de eerste les en op naar de volgende keer.
