Er is de organisatie van de Talisker Whisky Atlantic Challenge alles aan gelegen om, daar waar het kan, zekerheden in te bouwen en de race zo veilig mogelijk te laten verlopen. (Laten we wel wezen, hij is al spannend en avontuurlijk genoeg).
Dat betekent ook inspelen op nieuwe gebeurtenissen. Het laatste voorbeeld is het verrassende gedrag van Marlijns. In de race van 2020 zijn er 4 aanvallen geweest van deze vissen, gelukkig allemaal zonder menselijk leed. En hoe zeldzaam dit ook is, de organisatie neemt geen risico’s en adviseert nu voor toekomstige deelnemers de boot aan de onderzijde te voorzien van kevlar (wordt ook toegepast in kogelvrije vesten) of als alternatief aan de binnenzijde een soort maliënkolder te leggen onder het slaapmatras. Tenslotte zal een additionele medische training worden gegeven in La Gomera, de startplaats. Chapeau voor de organisatie!
#TWAC #TWAC2023 #StayTuned
De marlijn is een straalvinnige zoutwatervis uit de familie van zeilvissen. Niet te verwarren met de zwaardvis. De vis behoort tot de een familielid van de baarsachtigen en stam dus af van de zeebaars. De soort heeft een voorkeur voor een subtropisch klimaat oftewel een warm temperatuur en leeft verspreid over de Grote, de Atlantische en de Indische Oceaan op diepten tot ruim 900 meter.
Het grootst zijn de vrouwtjes: die kunnen tot vier en een halve meter lang worden en liefst 300 tot 600 kilogram wegen. Van alle in het water levende dieren is dit de snelste: hij kan zo’n 90 km/uur bereiken en is waarmee een snelle jongen. Daarom zijn er heel weinig natuurlijke vijanden, zelfs orka’s maken hooguit met een groep een kans omdat als ze alleen zijn gewoon te snel zijn en te goed kunnen ontwijken. De soort voedt zich met vis, (pijl)inktvis, schaaldieren en vooral jonge tonijn. Het jagen gebeurt door op grote snelheid dwars door een school te zwemmen en de speer heen en weer te slaan waardoor de prooi gewond of verdoofd raakt. Kleinere exemplaren leven vaak in scholen, de grotere meestal alleen.